Sporten in de schaduw: Jules Hesters – baanwielrennen
Jules Hesters (21) was dit jaar een van de grote revelaties in het baanwielrennen. Met een 3de Europese titel en een glansprestatie op de Gentse Zesdaagse stevent hij af op een succesvolle carrière.
Het was 05:47 toen Jules Hesters mij een sms stuurde om onze afspraak naar een uurtje later te verplaatsen. Toen ik hem diezelfde dag op het afgesproken uur in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx ontmoette, vroeg ik hem meteen hoe dat kwam. “Ik kroop juist mijn bed in, na de Zesdaagse van Gent krijg ik een korte rustperiode. De riem kon er voor veertien dagen af, ik kon even genieten en aan iets anders denken. Gisteren ben ik dus nog eens uitgegaan, want dat kan alleen in die twee weken”, antwoordde hij.
“Zelfs niet in mijn stoutste dromen”
Baanwielrennen zit bij de familie Hesters in het bloed. Hij keek als kleine jongen op naar zijn vader, die ook pistier was, vertelt Hesters: “Toen ik als kleine jongen in zijn fotoboeken keek, was ik direct verkocht. Vroeger gingen we ook jaarlijks naar de Zesdaagse gaan kijken en dat vond ik zalig; Ik wou daar zelf ook rijden.” Als 14-jarige begon Jules met baanwielrennen en het was hem menens. “Ik ben keihard beginnen te trainen en sindsdien nooit meer gestopt.”
Jules werd drie keer Europees kampioen: eenmaal bij de junioren en tweemaal bij de beloften. Wanneer hij zijn mooiste overwinning moet kiezen, twijfelt hij niet: “Dat is de eerste titel in 2016. Ik had immens hard getraind. Toen ik geselecteerd was, ging ik helemaal niet mee met de gedachte dat ik kon winnen. Ik was op dat moment in topvorm en een medaille leek haalbaar, maar de wedstrijd winnen konden mijn stoutste dromen zelfs niet evenaren. Daarna is alles een beetje in een stroomversnelling geraakt en ben ik veel sneller en sterker geworden. “Naast de Europese titels bemachtigde hij nog twee Belgische truien.
Het Gentse bloed
Volgens Hesters ligt de te lage interesse vooral aan de beperkte accommodatie in ons land: “We hebben maar één overdekte piste waar amper volk in kan en de UCI erkend ’T Kuipke niet omdat het niet voldoet aan de juiste afmetingen. Kampioenschappen gaan daar dus niet door. Als er in België nog een piste kan bijkomen, kunnen we ook een nieuwe Zesdaagse organiseren en zijn we weer vertrokken.”
De Zesdaagse van Gent was elke dag uitverkocht en Hesters was een van de blikvangers: “Ik vond dat ik zeer goed heb gereden. De vierde dag werd ik wel ziek, waardoor we heel wat rondes zijn verloren. Die mindere dag kostte het duo Hesters-Vergaerde een paar plaatsen in het klassement. Ze eindigden op de zesde plaats. “In de Zesdaagse is het echt superhard koersen, dus als je dan even minder bent, wordt dat direct afgestraft. Ondanks dat ben ik wel tevreden.”
Baanwielrennen kan een gevaarlijke sport zijn. In de Zesdaagse ging Mark Cavendish vreselijk hard tegen de grond en een paar jaar geleden viel er zelfs een dode. “Je mag er niet bij stilstaan”, zegt Hesters. “Ik weet dat ik kan vallen, maar eens je daar begint bij na te denken, word je angstig en dat speelt alleen maar in je eigen nadeel. Eens ik die piste betreed, verzet ik mijn gedachten en geef ik gewoon full gass.”
Dit jaar lukte het nog niet, maar een van zijn grote doelen is om de Zesdaagse van Gent te winnen. “Het hangt af van verschillende factoren natuurlijk, maar ik geef mijzelf toch nog een jaar of vier. Als de nieuwe generatie voor de deur staat, moet ik die openen en zeggen: nu ist keer mijnen toer.”
Iljo Keisse 2.0
Naast de piste is Jules Hesters ook actief op de weg. Hij won al tien kermiskoersen en is hongerig naar meer: “Nu werk ik toe naar het wegseizoen, dus voornamelijk krachttraining om spiermassa bij te kweken. Ik zit nu drie keer in de fitness per week. Daarnaast moeten we lange training afwerken om ons uithoudingsvermogen te verbeteren. Dat zijn trainingen van 4 à 5 uur op de weg.”
2020 staat voor de deur en er start een nieuw wegseizoen. Hesters is klaar voor wat hij zelf het seizoen van de waarheid noemt. “Dit jaar wil ik mij bewijzen op de weg om een profploeg te vinden.” Hij steekt het niet onder stoelen of banken: “Professioneel wielrenner worden, is het ultieme doel”, aldus Hesters. “Dat is in de wielersport de beste broodwinning. Op de piste is er niet zoveel geld te verdienen. Aan zesdaagsen verdien je wel eens een mooie som, maar op lange termijn niet genoeg.”
Hesters is gestopt met studeren om zich te concentreren op zijn profcarrière. Hiervoor kreeg hij van Topsport Vlaanderen een sportstatuut dat hem vergoedingen stuurt in zijn zoektocht naar succes. Dat is een unieke kans, volgens Hesters: “Het is een riskante keuze, maar als het mislukt, weet ik wel dat ik de kwaliteiten had om het te maken en dat ik er alles voor heb gedaan. Studeren kan ik later nog altijd doen, maar op zo’n jonge leeftijd je dromen kunnen najagen. Die kans krijg je geen twee keer.”
“Wat als ik moet kiezen tussen een Vlaamse klassieker winnen of Olympisch kampioen worden? Een Olympische titel is voor mij het allerhoogste (aarzelt) , maar als ik dan moet kiezen tussen dat of de Ronde Van Vlaanderen winnen, dan twijfel ik opnieuw. Dan kies ik toch voor de Ronde… alhoewel (lacht)
BIO Jules Hesters
Geboren op 11/11/1998 in Gent
3 keer Europees kampioen baanwielrennen (2016 junioren, 2018 en 2019 beloften)
5de plaats op het wereldkampioenschap baanwielrennen junioren (2016)
2 keer Belgisch kampioen baanwielrennen (2016 junioren en 2018 beloften)
2 keer 6de plaats op de Zesdaagse van Gent. (2018 en 2019)